Kto widział peruwiańskiego psa bez włosów?

Nagi pies peruwiański, zwany jako Perro Sin Pello del Peru to rasa należąca do grupy szpiców i psów pierwotnych. Występuje rownież pod nazwami: the Peruvian Inca Orchid; Peruvian Hairless Dog Inca Orchid; Perro Flora (Flower Dog); Moonflower Dog; Inca Hairless Dog.

Chociaż podkreśla się, że nagi pies peruwiański to zwierzę Inków, trzeba tu zaznaczyć, że historia tego czworonoga jest znacznie dłuższa.  Perro sin pelo del  Peru znany był bardzo dobrze również wcześniejszym kulturom, takim jak m.in. Mochica (I w n.e- VIII w n.e) i Chimú (IX- XI w.n.e). A skąd wiadomo, że owa rasa istniała tak wcześnie? A no chociażby z zachowanych przedmiotów ceramicznych z czasow ww. kultur. Ceramika z okresu poprzedzającego powstanie Imperium Inków, przedstawia nagiego psa peruwiańskiego w sposób bardzo szczegółowy. Do dziś zachowały się m.in. posążki z wizerunkiem władców z nagim psem u jego stóp. Wiadomo też, że dla Inków Perro Sin Pelo del Peru miał wyjątkowe znaczenie. Traktowany był przez Indian z ogromnym szacunkiem, do tego stopnia, że chowano władcę lub inną ważną osobistość z ich czworonogiem. Przyjmuje się też, że dla Inków psy te były wręcz wcieleniem bóstw.

Co wyróżnia tego czworonoga od innych?

A no  jak sugeruje nazwa – właśnie nagie ciało. Psy te są bądź całkowicie, bądź też prawie całkowicie pozbawione włosów. Na ich nagim ciele można co najwyżej dostrzec pojedyncze włoski na głowie i ogonie. Skóra nagiego psa peruwiańskiego  jest najczęściej szara, czarna lub ciemnobrązowa.

Do innych bardzo charakterystycznych cech tego czworonoga należy zaliczyć temperaturę jego ciała, która wynosi około 39°C. Brak sierści powoduje, że jak się zwierzaka dotknie, to ma się wrażenie, że się dotyka grzejnika. Jest bardzo cieplutki. Jak się więc do niego przytulisz, na pewno nie zmarzniesz!. Na początku nie mogłam się do tej rasy jakoś przekonać, obecnie jednak bardzo owe psy lubię. Swojego czworonoga jeszcze nie mam, bo warunków brak, ale jak tylko Perro Sin Pelo na peruwiańskiej ulicy wypatrzę, muszę go choć na chwilkę dotknąć. To ciepełko od zwierzaka bijące, nikogo obojętnym nie pozostawia.

Nagi pies peruwiański, to zatem nie tylko świetny kompan, przyjaciel, ale także chodzący grzejniczek. Z uwagi na tę cieplotę ciała, w przeszłości, jak również obecnie w Peru przyjmuje się, że owe psy są idealne dla osób z problemami reumatycznymi. Chorzy na reumatyzm, mogą więc do woli wtulać się w nagie ciało zwierzaka i kto wie, może dzięki temu będą odczuwać mniejsze dolegliwości ze zdrowiem. Wierzy się też, że psy te wspomagają leczenie chorych na astmę.

Psy te są też świetną alternatywą w przypadku osób z alegią. Jeżeli cierpisz na alergie, a marzysz o psie, warto zastanowić się nad zakupem właśnie nagiego psa peruwiańskiego.

A co można powiedzieć o temperamencie Perro sin pelo del Peru?

Co do zasady nagie psy peruwiańskie są spokojne, przyjazne, dobre dla dzieci, uczuciowe, czujne i żywiołowe. Dla domowników są oddane, ale w stosunku do obcych będą raczej nieufne. Są również bardzo inteligentne i szybko się uczą.

Więcej informacji o tej rasie znajdziecie między innymi na stronie American Kennel Club.

Opublikowane przez

sylwiatravel

Miłośniczka odkrywania Peru z wielu perspektyw. Poszukiwaczka niestandardowych szlaków, tras, cudownych miejsc i ludzi, z którymi każda podróż jest wyjątkowa i niepowtarzalna.