Odkryj z nami informacje o Peru, mniej rozpowszechniane, choć bardzo ciekawe. Daj nam znać w komentarzu, o których z nich już wiedziałeś, a które poznałeś dzięki temu wpisowi.
Informacje o Peru z dziedziny fotografii
Martín Chambi Jiménez – fotograf
Uważany za pioniera fotografii portretowej, dokumentalnej, ulicznej. Na swoich pracach w przepiękny sposób przedstawiał zarówno rdzennych mieszkańców Andów, jak i ogół ludności. Jako pierwszy uchwycił wiele kluczowych momentów współczesnego mu życia w Cusco (na przykład pierwszy lot z lotniska Velasco Astete). Fotografował także liczne ruiny, w tym Machu Picchu, Ollantaytambo, Pisac, czy Sacsahuamán. Dzięki niemu możemy podziwiać i porównywać te miejsca z perspektywy przeszłości i teraźniejszości.
Twórczość Marina Chambi nieustannie wywiera wpływ na nowe pokolenia. Stała się ona m.in. inspiracją dla znanego na całym świecie peruwiańskiego fotografa Mario Testino. Fotografuje on europejskich członków rodzin królewskich, zwłaszcza brytyjskiej rodziny królewskiej. Przed obiektywem Testino stawali i stają najbardziej rozpoznawalni na świecie celebryci i modele. Zobaczcie jego prace na oficjalnej stronie.
O peruwiańskiej muzyce słów kilka
Luis Abanto Morales – piosenkarz, kompozytor
Znany i kochany przez Peruwiańczyków na całym świecie, przedstawiciel muzyki kreolskiej. Artysta zmarł w 2017 roku, w wieku 93 lat. Pozostawił po sobie wiele niezwykle ważnych utworów, w tym najpopularniejszy z nich „Cholo soy”. To adaptacja wiersza argentyńskiego artysty Borysa Elkina „No me compasdezcas”. Morales zmienił nieco jego tekst, dostosowując go do realiów peruwiańskich, stworzył nowy tytuł „Cholo soy” i skomponował do niego muzykę. Tak zaadaptowany argentyński utwór Morales zaśpiewał po raz pierwszy w 1973 roku. Okazał się on hitem wśród Peruwiańczyków, zwłaszcza tych, którzy pod koniec XX wieku musieli wyemigrować do Limy. Wielu podkreśla, że piosenka ta jest przez Peruwiańczyków traktowana jako kolejny nieoficjalny hymn. Warto wsłuchać się w jej tekst, zachęcamy do posłuchania tutaj.
Inne niezwykle popularne utwory artysty to “Cielo serrano”, “La pitita” oraz “Quiéreme”. Warto też wspomnieć o ciekawym utworze powstałym na bazie “Cholo soy”, przerobionym przez peruwiańskiego showmana Edson Salazar. Stworzył on tę piosenkę dla peruwiańskiej drużyny piłkarskiej, która po 36 latach nieobecności na mistrzostwach świata piłki nożnej, w 2017 roku zakwalifikowała się na mistrzostwa w Rosji (odbyły się one w 2018 roku) Koniecznie posłuchajcie tej wersji tutaj “Cholo soy y nos vamos pa Rusia”.
Peruwiańskie ciekawostki więzienne
Na odludziu, na wysokości około 4800 m n.p.m. zbudowano więzienie, jedno z najstraszniejszych w Peru. To zakład karny Challapalca. Bez wątpienia jak nie najwyżej położone więzienie na świecie. to przynajmniej jedno z nich!
Znajduje się w prowincji Tarata w regionie Tacna, na południu Peru, na wysokości około 4800 m nn.p.m. Co je charakteryzuje? Między innymi to, że znajduje się w niegościnnym obszarze, z dala od terenów zamieszkałych, praktycznie bez łączności, w nieprzyjaznym środowisku z ekstremalnymi warunkami pogodowymi. Stąd nie da się uciec. Jest to jedno z 3 więzień o najwyższym rygorze, jakie funkcjonują w Peru. Przebywa tu do 182 więźniów. Zielone światło na budowę więzienia dla najniebezpieczniejszych przestępców kraju dał prezydent Alberto Fujimori. Więzienie zostało zbudowane w latach 1996-1997. Przebywają w nim więźniowie wysokiego i średniego niebezpieczeństwa. Więcej o tym mało chlubnym miejscu przeczytacie między innymi w tym artykule.
Wśród najlepszych peruwiańskich historyków wymienia się Polkę
Maria Roztorowski – historyk
To jedna z najbardziej szanowanych i znanych w Peru historyków, piszących o Inkach, jak też o innych starożytnych kulturach. Historyk polsko – peruwiańskiego pochodzenia. Zmarła w wieku 100 lat, w 2016 r. Wśród wielu ksiażek, które napisała, warto wymienić kilka, jak przykładowo “Historia Państwa Inków”, czy “Pachacutec inca Yupanqui “, które sporo mówią o dawnych peruwiańskich kulturach.
Peruwiańczyk, znany na całym świecie dzięki miłości do lokalnej kuchni
Gastón Álvaro Acurio Jaramillo – szef kuchni i restaurator
Gastón Acurio to najbardziej znany w Peru szef kuchni, pisarz, biznesmen i promotor kuchni peruwiańskiej. To on wsławił i nadal promuje na świecie peruwiańską kuchnię. Pierwszą restaurację Gastón Acurio otworzył, w 1994 r. w Limie – Astrid & Gastón. Aktualnie ma na koncie około 34 restauracje w wielu zakątkach globu. Serwuje się w nich najbardziej emblematyczne dania z Peru i rzecz jasna poprzez dania promuje ten kraj.
W 2002 r. Gaston Acurio wydał swoją pierwszą książkę “Perú una Aventura Culinaria” (“Peru Kulinarna Przygoda”).
Pod koniec tego samego roku nagrał swój program telewizyjny “Aventura Culinaria” (“Kulinarna Przygoda”). W 2007 r. założył szkołę Pachacutec Cooking School, która dostępna jest dla młodzieży o niskich dochodach i która przygotowuje wykwalifikowanych kucharzy oraz kelnerów.
Jego pierwsza restauracja Astrid & Gastón została w 2012 r. wymieniona w najważniejszym rankingu gastronomicznym na świecie. W 2013 roku przeskoczyła z pozycji 35 na 14, który to skok, jako bardzo duży w krótkim okresie czasu, został doceniony i nagrodzony. W tym samym roku czasopismo Restaurant Magazine uznało Astrid & Gastón z Limy na najlepszą restaurację w Ameryce Łacińskiej.
Jeżeli chciałbyś odwiedzić jedną z restauracji tego słynnego szefa kuchni w Peru, możesz to zrobić w 3 miastach. Łącznie w Peru Acurio założył 27 restauracji, 22 w Limie, 3 w Arequipie i 3 w Cusco. W Limie są to restauracje: Astrid & Gastón, Tanta, oraz El Bodegon, zaś w Cusco i w Arequipie Chica.
Jeżeli chciałbyś odbyć podróż po Peru odkrywając inne ciekawostki, daj nam znać o czym chciałbyś poczytać na naszybm blogu. Dziel się także naszymi wpsiami i pomóż nam dotrzeć do szerszego grona miłośników Peru. Sprawdź także inne ciekawe informacje o Peru tutaj, o których pisaliśmy wiele lat temu :-). Ale ten czas leci …
